SPF

Filtry przeciwsłoneczne można podzielić na dwie duże grupy: organiczne (często chemiczne) filtry przeciwsłoneczne oraz nieorganiczne lub fizyczne (mineralne) filtry przeciwsłoneczne. Niezależnie od tego, czy jest to filtr organiczny (chemiczny), czy nieorganiczny (fizyczny/mineralny), w głównej mierze pochłania promienie i zamienia je na ciepło, chroniąc nas w ten sposób przed szkodliwym promieniowaniem UV. Ponadto filtry fizyczne odbijają niewielką część (około 5%) promieni niczym lustro.

Istnieją dwa filtry fizyczne: tlenek cynku i dwutlenek tytanu
Istnieje wiele różnych typów filtrów chemicznych, w tym dwie grupy:
* „Klasyczne”, globalnie zatwierdzone filtry: m.in. Na przykład awobenzon, etyloheksylometoksycynamonian (oktynoksat), oktokrylen itp.
* Filtry nowocześniejsze, nowszej generacji (nieużywane w USA, ale stosowane w innych częściach świata np. UE i Azji): Tinosorb S, M i 2AB lub Uvinul A i Uvinul T
Nieorganiczne (fizyczne, mineralne) filtry przeciwsłoneczne z reguły lepiej działają na wrażliwą skórę i dłużej utrzymują się pod wpływem promieniowania UV. Mają jednak tę wadę, że często pozostawiają na skórze białawy film i dlatego dają charakterystyczne uczucie, które nie każdemu się podoba.

Zaletą organicznych, czyli chemicznych filtrów przeciwsłonecznych jest to, że nie pozostawiają białawej warstwy i możliwe są bardziej eleganckie kosmetycznie, lżejsze formuły (jest to szczególnie ważne, jeśli masz cerę mieszaną/tłustą i szukasz kremu z filtrem przeciwsłonecznym). (bardziej przewiewna konsystencja) oraz wysoka ochrona przed promieniowaniem UVA i wysoka odporność na promieniowanie UVA są również możliwe dzięki technologii organicznej. Jednakże te filtry przeciwsłoneczne są mniej odporne na promieniowanie UV niż te nieorganiczne.